ارزیابی توان بوم شناسی به منظور استقرار کاربری مرتعداری با تصمیم گیری چندمعیاره (مطالعه موردی:حوضه آبخیز دلی باغ ملک خوزستان)

این پژوهش به منظور تعیین کاربری بهینه و مدیریت صحیح محیط زیست، در حوضه آبخیز دلی باغ ملک واقع در استان خوزستان، به مطالعه قابلیت های حوضه آبخیز جهت کاربری مرتعداری با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره پرداخته شد. بدین منظور ابتدا، اقدام به شناسایی منابع بوم شناختی پایدار و ناپایدار موجود در حوضه گردید. معیارهای مورد نیاز جهت کاربری مرتعداری با استفاده از تکنیک دلفی بدست آمد. 23 عامل بعنوان فاکتورهای تاثیرگذار در ارزیابی توان حوضه مورد مطالعه تعیین گردید، که به روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) وزن دهی شد. جهت تلفیق لایه های اطلاعاتی در محیط arcgis9.3  از شیوه ترکیب خطی وزن دار (wlc) استفاده گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از 2/6591 هکتار کل حوضه ، 3114.12 هکتار (24/47 درصد) دارای توان n1 و n2 ، 1865.88 هکتار(30/28 درصد) با توان  s3،1059.98 هکتار(08/16 درصد) با تناسب s2 و 508.43 هکتار (71/7 درصد) با توان s1 برای مرتعداری مناسب می باشد.  همچنین نتایج حاصل بیان گر این مطلب است که زیرحوضه های نزدیک به نقاط روستایی، راه های دسترسی و تردد دام از قابلیت کمتری جهت توسعه مراتع برخوردار است.